3 vragen aan…jeugdarts Jeanne-Marie Hament
Het LECK stelt zo nu en dan drie vragen aan een professional die zich bezighoudt met het thema kindermishandeling. Deze keer bevragen we jeugdarts Jeanne-Marie Hament, die onlangs gebruik maakte van de expertise van het LECK.
Op welke manier ben jij tijdens je werk bezig met kindermishandeling?
‘Ik heb mijn antennes altijd aan als het gaat om kindermishandeling, maar je weet in eerste instantie natuurlijk nooit helemaal zeker of dit ook daadwerkelijk speelt. Voor mezelf zijn er twee momenten waarop ik extra alert ben. Eén: als ik zelf een niet-pluis gevoel heb, bijvoorbeeld als de verklaring van de ouders niet past bij wat ik zie, of als er over mijn vragen heen gepraat wordt. En twee: bij gezinnen waar al jeugdzorg betrokken is. Dat is niet voor niets. Elk spreekuur komen er wel een paar gezinnen voorbij die in één of beide categorieën vallen. Zie ik een verdachte plek, dan ga ik het gesprek aan. Ik ben er bewust mee bezig, maar toch blijf ik me afvragen: hoeveel gevallen van kindermishandeling heb ik de afgelopen jaren gemist?’
Je hebt onlangs het LECK ingeschakeld. Hoe was die ervaring?
‘Ik kreeg een kindje op mijn spreekuur met een grote verkleuring op de huid. Ik twijfelde. Ook over de aard van de vlek: was het een blauwe plek of iets anders? Er was op dat moment geen collega om te overleggen, terwijl de Meldcode je hiertoe wél verplicht. Ik heb toen gebeld met het LECK. Wát een geoliede machine, er wordt gelijk gehandeld. Goed dat je belt, zeiden ze, welke informatie heb je? De foto’s die ik met mijn telefoon had gemaakt werden direct bekeken door een kinderarts en een forensisch arts. Het ging heel vlot. Niet: we zien volgende week wel verder. Heel fijn. En ik had sterk het gevoel: ik sta hier niet alleen in. Bij het LECK konden ze niet uitsluiten dat de plek mogelijk toegebracht was en gaven het advies om het kindje voor verder onderzoek te laten zien door een kinderarts in de regio. Die heeft geen kindermishandeling kunnen bevestigen. De ouders zijn inmiddels bij me op nacontrole geweest, het gaat goed met het kindje en de vertrouwensband is gelukkig nog intact.’
Wat heb je van deze ervaring geleerd?
‘Dat ik in het vervolg gelijk moet doorpakken en niet bang moet zijn om de optie kindermishandeling nader te onderzoeken – ook al gaat het om ‘slechts’ een blauwe plek. En dat het LECK inschakelen écht niet zo’n grote stap is, als ik in eerste instantie dacht. Die boodschap wil ik andere artsen meegeven. Het LECK kan een cruciale tussenstap zijn, een step up naar een verdere aanpak. Deze manier van werken kan het verschil maken voor kinderen én hun ouders.’
