3 vragen aan… kinderarts Elise van de Putte
Het LECK stelt zo nu en dan drie vragen aan een professional die zich bezighoudt met het thema kindermishandeling. Deze keer bevragen we Elise van de Putte, hoogleraar levensloopgeneeskunde, kinderarts sociale pediatrie en – sinds de start – voorzitter van het LECK.
Wat moeten professionals weten over kindermishandeling?
‘Dat het belangrijk is om kindermishandeling te kunnen herkennen en te weten hoe je moet handelen als je een vermoeden hebt. Dit zodat een kind in veiligheid kan worden gesteld en de mishandeling stopt. Door vroegtijdig in te grijpen, kun je bovendien trauma’s en problemen voorkomen, óók voor de volgende generaties, want geweld wordt vaak van generatie op generatie doorgegeven. Kindermishandeling komt veel voor: één op de dertig kinderen is slachtoffer. Wie met kinderen werkt heeft een belangrijke signaleringsfunctie, maar dan moet je natuurlijk wel weten waar je op moet letten, welke signalen deze kinderen uitzenden en wat je vervolgens met die signalen moet doen. Daarom is het belangrijk om jezelf hierin te laten scholen en om bij te blijven op dit thema. Een tip? Augeo geeft heel goede scholing over kindermishandeling.’
Waar ligt volgens jou de kracht van het LECK?
‘In het LECK proberen we de signalen van kindermishandeling die andere professionals opvangen te onderbouwen en te objectiveren. Is die blauwe plek een geval van kindermishandeling of is het iets heel anders? Signalen duiden is hartstikke complex, ook omdat ieder kind weer andere signalen laat zien. We hebben hier duizend casussen met duizend verschillende signalen. Toch is het heel belangrijk om eerst de signalen te toetsen en te objectiveren vóór je gaat handelen. Niet alleen om je vermoedens van kindermishandeling te bevestigen, maar ook om kindermishandeling uit te sluiten in de gevallen waar het géén rol speelt. Daarin kan het LECK ondersteunen.In je eentje heb je alleen je eigen kennis, met het LECK heb je alle verzamelde up-to-date expertise op het thema gebundeld. Dáár zit onze kracht.’
Waar ben je het meest trots op terugkijkend op ruim vijf jaar LECK?
‘Op de samenwerking. Die met LECK-artsen onderling, maar ook met professionals die onze hulp inschakelen. Deze samenwerking vraagt dat artsen zich toetsbaar opstellen, dat ze openstaan voor feedback en advies. En dat is mooi. Nog iets om trots op te zijn is het feit dat het LECK steeds meer een vaste plek in het werkveld inneemt; professionals weten ons beter en beter te vinden. Toen ik zo’n zes jaar geleden de eerste subsidieaanvraag voor het LECK schreef, had ik nooit durven dromen dat we nu op dit punt staan. Je gelooft in iets, je gáát ervoor en dan is het maar kijken of het lukt. En het lukte! Dat we nu als LECK blijvend kunnen bijdragen aan de strijd tegen kindermishandeling is waanzinnig!’
